برای دسته‌بندی انواع کامیون‌ها معیارهای متفاوتی وجود دارد. کامیون ۱۸ تنی دوو، در نوع کامیون‌های باری تک‌محوری شناخته می‌شود. این خودروها، در قسمت انتهایی خود دارای یک محور بوده و همچنین امکان تغییر کاربری به خودروهای آتش‌نشانی را دارا هستند. واردات این محصولات، به صورت قطعات کاملا جدا از هم (CKD مخفف عبارت Completely Knocked Down) به داخل کشور انجام می‌شود. بعد از واردات فرآیند مونتاژ محصولات در خط تولید مجموعه، که واقع شده در منطقه ویژه سلفچگان قم است، آغاز می‌شود. تولید خودرو به‌ روش CKD، در اغلب اوقات نیازمند انتقال تکنولوژی و آموزش نیروهای خط تولید است؛ به همین منظور، تعرفه واردات قطعات CKD در اکثر کشورها، پایین‌تر از تعرفه واردات خودرو به شیوه‌های دیگر تعیین می‌شود تا خودروسازان برای سرمایه‌گذاری و احداث خط تولید، انگیزه لازم را داشته باشند. همچنین خودروهای تولید شده به روش CKD، قیمت مقرون‌ به‌ صرفه‌تری نسبت به نمونه‌های وارداتی CBU و تولیدی SKD دارند.

درآمدزایی طرح از طریق فروش محصولات تولیدی آن صورت خواهد گرفت.

هزینه‌های طرح شامل مواد اولیه و هزینه‌های مالی شده که بیشترین سهم (98٪) مربوط به خرید مواد اولیه است.

براساس گزارش منتشر شده توسط اقتصاد ۲۴، تا سال ۱۳۹۸، ۳۶ میلیون و ۶۰۰ هزار دستگاه وسیله نقلیه موتوری درحال حرکت در ایران وجود داشته است. طبق گزارش بیمه مرکزی از مجموع ۳۶.۶ میلیون دستگاه وسیله نقلیه، تعداد ۱۴ میلیون و ۸۲۲ هزار دستگاه موتورسیکلت‌ و مابقی به سایر وسایل نقلیه مربوط می‌شود. آمارهای سازمان حمل‌ونقل جاده‌ای و دیگر دستگاه‌های دولتی نشان می‌دهد در مجموع با کنار گذاشتن وسایل نقلیه کشاورزی، در سطح کشور به‌طور دقیق ۲۱ میلیون و ۷۷۸ هزار خودروی فعال و دارای پلاک نصب‌شده در کشور وجود دارد که خودروهای باری و سنگین شامل 3 میلیون و 408 هزار دستگاه می‌شود؛ همچنین ۱۸ میلیون و ۳۷۰ هزار دستگاه خودرو سواری (شخصی و عمومی) در کشور وجود دارد. با استفاده از نسبت خودروهای باری و سنگین به خودروهای سواری در سال ۱۳۹۸ و تعداد خودروهای سواری به فروش رسیده اعلام شده در سال ۲۰۲۰ می‌توان تعداد خودروهای سنگین در سال ۲۰۲۰ را برابر با 151 هزار و 476 دستگاه تخمین زد و با نرخ رشد مرکب سالانه 9.57 درصدی بازار خودروی ایران، تعداد خودروهای سنگین در سال ۲۰۲۲، 181 هزار و 855 دستگاه برآورد می‌شود.