مصاحبه اختصاصی کارن کراد با جناب بهنام ثقفی خراسانی

یکشنبه, 18 مهر 00

پرنیان ستوده

مربوط به جذب سرمایه است

0

0

لطفا خودتان را معرفی بفرمایید.

بهنام ثقفی خراسانی هستم. متولد سال 71 خورشیدی. فارغ‌التحصیل مهندسی شیمی گرایش بیوتکنولوژی از دانشگاه تربیت مدرس و MBA از دانشگاه تهران و منتور حوزه کارآفرینی و نوآفرینی

در چه حوزهایی مشغول به فعالیت هستید؟

بنده منتور استارتاپ‌ها و مشاور شرکت‌ها و طرح‌های دانش‌بنیان هستم و تخصصم فرآیند‌ها و قراردادهای جذب سرمایه و ارتباط با سرمایه‌گذاران است.

از چه سالی فعالیت در اکوسیستم استارتاپی را شروع کردید؟

از سال 1397 به طور جدی وارد این اکوسیستم شدم.

تا به حال چه استارتاپ‌های مشهور یا موفقی را تحت مربیگری خود داشته‌اید؟

در واقع نمی‌دانم چه استارتاپی را می‌توان مشهور یا موفق نامید. اگر بخواهم شاخصه‌ای برای موفقیت استارتاپ‌های نوپا انتخاب کنم، آن را سرعت رشد (کاربر یا ارزش) معیار می‌دانم. با این تعریف اگر بخواهم چند مورد را نام ببرم: دکتر مایکو، جیبی‌مو و فیاتک‌دیسی از این دست استارتاپ‌ها هستند.

شما کمبود چه چیزهایی را در اکوسیستم استارتاپی کشور احساس می‌کنید؟

نه تنها اکوسیستم، بلکه به نظر من بزرگ‌ترین مشکل همه‌ ما، نبود امکانات آموزش و کمبود فرهنگ خود آموزشی یا همان Self Education است. به نظر من کسی که می‌خواهد تجربه‌ای تازه را شروع کند (مثلا کارآفرینی و راه‌اندازی یک استارتاپ) در کنار تجربه مستقیم باید به اصطلاح گیک آن حوزه بشود؛ یعنی هرچه مقاله، خبر، مطلب یا هر چیز دیگری که می‌شود پیدا کرد را خوانده باشد. امروزه دیگر زمانی نیست که نشود در مورد یک موضوع، مطلب کافی پیدا کرد. در عصری زندگی می‌کنیم که به معنای واقعی هر چیزی که بخواهی یاد بگیری را می‌توانی در کم‌ترین زمان یاد بگیری؛ حتی درست کردن بمب اتم(حداقل به صورت تئوری:) ) بنابراین برای من قابل فهم نیست وقتی یک نفر استارتاپ‌ راه‌اندازی می‌کند اما مثلا نمی‌داند که بوم ناب را چطور بنویسد. بله، برخی چیزها را نمی‌توان با مطالعه به دست آورد اما برخی را می‌توان جسجو کرد و یا از افراد کاربلد آن حوزه پرسید، منتور پیدا کرد، در کوئرا یا توییتر پرسید یا اصلا مستقیم با کارآفرینانی که قبلا این راه را پیمودند، صحبت کرد. 

به ‌نظر شما بزرگ‌ترین مشکل برای جذب سرمایه در اکوسیستم استارتاپی ایران چیست؟

به نظر من بزرگ‌ترین مشکل جذب سرمایه در ایران یا حتی همه دنیا، این است که کارآفرینان عینک سرمایه‌گذار نمی‌زنند و از نگاه آن‌ها به موضوع نگاه نمی‌کنند. خوب است که پیش از مراجعه به سرمایه‌گذار این سوال را از خودمان بپرسیم: چرا یک نفر باید بخواهد در این کسب‌وکار سرمایه‌گذاری نماید؟ چرا؟ به جای این کار، سرمایه‌اش را به سمت بازار بورس سوق ندهد؟ چرا ارز دیجیتال نخرد؟ چرا ملک نخرد؟ یعنی به نظرم تا این حد هم باید بررسی کند. باور کنید هیچ سرمایه‌گذاری قسم نخورده است که فقط در یک حوزه خاص سرمایه‌گذاری کند. بنابراین سرمایه‌اش را جایی می‌برد که بازدهی بیشتری دارد. بنابراین اگر یک فایل مالی نوشتید و بعد متوجه شدید طرحتان مثلا در اقتصاد ایران، بعد از توسعه کامل شرکت سالی 20 درصد سود می‎‌دهد، باید این انتظار را داشته باشید که کسی نخواهد ریسکش را بپذیرد و روی طرح سرمایه‌گذاری نماید.

به عنوان یک منتور چه توصیه‌هایی برای رشد استارتاپ‌ها دارید؟ 

اگر می‌خواهید یک کسب‌وکار راه بیندازید و خلاف عرف کسب‌وکارهای سنتی رشد داشته باشید، پس باید تفکر بیزینس و رفتار و فرهنگ سازمانی هم متفاوت با کسب‌وکارهای سنتی باشد. یعنی نمی‌شود که برنامه‌های مارکتینگمان، فرهنگ سازمانی‌مان، تفکر توسعه کسب‌وکارمان مثل کسب‌وکارهای سنتی و قدیمی باشد اما انتظار رشدی مثل دیجیکالا و اسنپ و تپسی داشته باشیم. یادمان باشد این کسب‌وکارها وقتی راه افتادند، همه نرم‌ها و معیارهای رایج بازار را شکستند. به همین دلیل هم توانستند خرق عادت کنند و با این سرعت رشد کنند و بزرگ شوند. بنابراین توصیه من برای رشد استارتاپ‌ها این است که از آخرین متدهای مدیریت استفاده کنند تا بتوانند بهترین نتیجه را بگیرند.

چه کتاب‌هایی را به کارآفرینان توصیه می‌کنید؟

به نظرم نمی‌شود که تعدادی کتاب به همه معرفی کرد. چون کتابی که شاید خیلی برای یک نفر کارساز باشد، شاید برای یک نفر دیگر اطلاعاتش بدیهی باشد. بنابراین من چند مورد از کتاب‌هایی که خودم خواندم و خیلی از آن‌ها یاد گرفتم را معرفی می‌کنم. 

"راه و رسم مربی‌گری" نوشته مایکل بانگی استانیر و ترجمه آقای سهند حمزه‌ئی که خیلی با کیفیت توسط انتشارات آریانا قلم چاپ شده است.

کتاب "مذاکره" از سری کتاب‌های for dummies و قلم مایکل سی دونالد سون که انتشارات Wiley آمریکا چاپ می‌کند و در کشورمان هم آقای فرشید قهرمانی آن را ترجمه‌ کرده‌اند و انتشارات آوند دانش هم آ« را چاپ کرده است.

کتاب "مهره کلیدی" نوشته ست گادین که البته فکر می‌کنم بیشتر از یک ترجمه داشته باشد ولی من ترجمه خانم زهرا ندیمی توسط انتشارات معیار علم را خوانده‌ام.