مصاحبه اختصاصی

شنبه, 10 آبان 99

فریده مسعودی

مربوط به جذب سرمایه است

0

0

۱- یک معرفی مختصر از خودتان بفرمایید؟
سید حامد موسوی هستم. اولین تجربه کاری‌ام تدریس زبان انگلیسی بود و تا چند سال گذشته نیز ادامه داشت. در ۲۳ سالگی اولین شرکت خودم در حوزه طراحی و ساخت در حوزه مهندسی مکانیک و سازه را راه‌اندازی کردم و حدود ۳ سال پروژه‌های مختلفی از جمله طراحی و ساخت اولین گلخانه خورشیدی (North wall) را با همکاری جهاد کشاورزی استان تهران اجرا کردم. بعد شرکتی در حوزه رشته فرآوری مواد معدنی راه اندازی کردم و چند سال پروژه‌های تحقیقاتی در حوزه فرآوری مواد معدنی با دانشگاه تربیت مدرس و ... انجام دادم. بعد از آن به دعوت یکی از دوستان کارمند دولت شدم. در پست مدیر صنایع شهر ری به مدت یک سال فعالیت کردم و سپس به نهاد ریاست جمهوری رفتم و در پست کارشناس ارشد دفتر دستیار ویژه رئیس جمهور و مسئول پیگیری طرح‌های مهر ماندگار مشغول شده و در عرض ۲ سال، ۲ بار کل کشور را گشتم و از نزدیک با پروژه‌های مختلف صنعتی و عمرانی و ... آشنا شدم. در دولت یازدهم در نهاد، مدیر فناوری اطلاعات بودم و در ادامه فعالیت کاری، به صندوق بازنشستگی کشوری رفته و در یکی از هلدینگ‌ها (تراز پی‌ریز) مدیر منابع انسانی شدم. بعد از ۸ سال در سال ۹۳ از مشاغل دولتی استعفا داده و بصورت مشاور و فریلنس در حوزه منابع انسانی بصورت جدی فعالیت‌های خودم را ادامه دادم و تا امروز در شرکت‌های مختلف خصوصی و دولتی بعنوان مشاور توسعه منابع انسانی و مدرس مهارت‌های نرم فعالیت می‌کنم.

۲- حوزه فعالیتتان چیست؟

مشاوره توسعه منابع انسانی و مدرس مهارت‌های نرم

۳- از چه سالی فعالیت در حوزه استارتاپی را شروع کردید؟

از سال ۹۵ بصورت جدی وارد حوزه مشاوره منابع انسانی شدم و از سال گذشته به واسطه همکاری به عنوان کو هاست رادیو رشدینو بصورت جدی‌تر در این حوزه فعالیت می‌کنم.

۴- چه استارتاپ­های موفقی را تابه حال تحت مربیگری داشتید؟

پذیرش ۲۴ – موسسه استعداد‌های برتر

۵-  بنظر شما کمبود چه چیزهایی در اکوسیستم استارتاپی احساس می‌شود ؟

آموزش‌های صحیح موسسان و مدیران استارت آپی از مرحله Early stage به middle size با رشد سریع نیروی انسانی در شرکت و مبحث مهم نگهداشت و رشد پرسنل.

۶- بزرگترین مشکلی که در بحث سرمایه­‌گذاری خطرپذیر در اکوسیستم استارتاپی ایران داریم چیست؟

عدم وجود ارزیابی دقیق (FS  و PFS) قبل از شروع به کار و جذب سرمایه و از آن مهم‌تر، نبود اطلاعات پایه اقتصادی در کشور جهت تصمیم گیری صحیح.