تامین مالی جمعی چیست؟

تأمین مالی جمعی (Crowdfunding)، یکی از روش‎های نوین و جالب برای جمع‎آوری سرمایه است که در سال‌‎های اخیر به شدت محبوب شده است. در این روش، افراد معمولی و سرمایه‎‌گذاران از سراسر دنیا، می‎توانند به‌ طور آنلاین به پروژه‌‎ها یا کسب‌‎وکارهایی که به دنبال تامین منابع مالی هستند، کمک کنند. برخلاف روش‌های سنتی، تأمین مالی جمعی به افراد این امکان را می‌دهد که با مبالغ کوچک، ولی در مجموع به ‌طور قابل توجهی، به تأمین مالی یک ایده یا پروژه کمک کنند.

این فرآیند معمولاً از طریق پلتفرم‌های آنلاین صورت می‌گیرد که در آن، کارآفرینان یا مبتکران می‌توانند پروژه‌های خود را معرفی کنند و از مردم درخواست حمایت مالی کنند. در ادامه این مقاله، به توضیحات کاملی در این خصوص می‎پردازیم.

تامین مالی جمعی چیست؟

تأمین مالی جمعی یا کرادفاندینگ، روشی نوین برای جذب سرمایه است که در آن گروه زیادی از افراد، با مبالغ خرد و کلان، از ایده‎ها و پروژه‌های مختلف حمایت می‎کنند. این روش معمولاً از طریق بسترهای اینترنتی انجام می‎شود و کاربردهای متنوعی دارد؛ از کمک‌‎های خیریه گرفته تا تأمین هزینه‌های ساخت فیلم یا توسعه کسب‌وکارهای کوچک.  

در ایران، تأمین مالی جمعی عمدتاً به ‌صورت سرمایه‎گذاری و با مدل مشارکت در درآمد انجام می‌شود؛ به این معنا که سرمایه‌گذاران مبلغی را در اختیار پروژه‌ها قرار می‎دهند و در ازای آن، در سود و زیان آن سهیم می‌شوند. در این مدل به ‌جای آن که یک نهاد مالی یا فرد خاص تمام هزینه یک پروژه را تامین کند، تعداد زیادی از افراد با سرمایه‌گذاری‌های کوچک مشارکت می‎کنند و بدین ترتیب امکان اجرای پروژه‌های مختلف فراهم می‌شود و این امکان وجود دارد که حتی با مبالغ اندک برای خودشان ارزش خلق کنند.

برای مثال، هنگامی که شرکتی تولیدی قرارداد پیش فروش محصولاتش را با سازمانی بسته است اما متاسفانه هزینه لازم برای این میزان تولید و یا مواد اولیه لازم را ندارد؛ می‎توان با استفاده از تامین مالی جمعی سرمایه لازم را جمع کرد.

انواع روش‌های تامین مالی جمعی

انواع روش‌های تامین مالی جمعی، به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند، از جمله:

تامین مالی جمعی مبتنی بر اهدا (Donation-Based Crowdfunding)

در این روش، سرمایه‌گذاران بدون انتظار دریافت سود یا پاداش، به پروژه‌ها کمک می‌کنند. این مدل به ویژه در پروژه‌های خیریه و بشردوستانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این نوع تامین مالی، افراد به دلیل حمایت از یک هدف انسانی یا اجتماعی، بدون انتظار بازگشتی، کمک مالی می‌کنند. مدل اهدا معمولاً از طریق خیریه‌ها پیش می‌رود و به پروژه‌هایی اختصاص می‌یابد که به حمایت عمومی نیاز دارند و از نظر مالی در شرایط سخت قرار دارند. این روش برای ترویج اهداف انسان‌دوستانه و اجتماعی که نیاز به منابع مالی دارند، بسیار موثر است.

 

تامین مالی جمعی مبتنی بر پاداش (Rewards-Based Crowdfunding)

در این روش، سرمایه‌گذاران در ازای کمک مالی خود، پاداش‌هایی دریافت می‌کنند. این پاداش‌ها می‌توانند محصولات، خدمات یا حتی یک تجربه خاص باشند. برای مثال، در پروژه‌های هنری یا تولیدی، سرمایه‌گذاران ممکن است اولین نسخه محصول را دریافت کنند یا در مراسم افتتاحیه حضور یابند. این روش برای استارت‌آپ‌ها و پروژه‌های خلاقانه که می‌خواهند محصول جدیدی را به بازار معرفی کنند، بسیار مفید است.

 

تامین مالی جمعی مبتنی بر وام (Debt-Based Crowdfunding)

در این مدل، سرمایه‌گذاران به عنوان وام‌دهنده عمل می‌کنند و دریافت‌کننده وام موظف به بازپرداخت اصل وام به همراه سود در بازه‌های زمانی مشخص است. این روش برای کسب‌وکارهای کوچک یا پروژه‌هایی که نیاز به سرمایه‌گذاری فوری دارند، بسیار مفید است. از مزایای این روش می‌توان به دسترسی آسان‌تر به سرمایه و شرایط بازپرداخت انعطاف‌پذیر اشاره کرد.

 

تامین مالی جمعی مبتنی بر مشارکت (Equity-Based Crowdfunding)

تأمین مالی جمعی مبتنی بر مشارکت، به‌طور کلی در دو قالب اصلی انجام می‌شود: مدل مبتنی بر درآمد و مدل مبتنی بر سهام. در ایران، فعلاً تنها مدل مبتنی بر درآمد رواج دارد و مدل مبتنی بر سهام هنوز به‌صورت رسمی اجرا نمی‌شود.

در این مدل، که در ایران با عنوان «مشارکت در درآمد» شناخته می‌شود، سرمایه‌گذاران به‌جای تملک بخشی از سهام شرکت، در سود و زیان حاصل از آن پروژه مشخص سهیم می‌شوند. این یعنی بازگشت سرمایه آن‌ها متناسب با عملکرد مالی پروژه خواهد بود، بدون آن‌که مالکیتی در ساختار شرکت یا پروژه داشته باشند. برخلاف مدل مبتنی بر سهام که در آن سرمایه‌گذار به‌عنوان شریک حقوقی تلقی می‌شود، در مدل مبتنی بر درآمد، مشارکت صرفاً بر مبنای جریان‌های مالی و سودآوری پروژه تعریف می‌شود.

برای پوشش ریسک، در این مدل معمولاً تضامین مختلفی برای اصل سرمایه در نظر گرفته می‌شود تا سرمایه‌گذاران در صورت ضرر طرح، اصل سرمایه خود را بازپس گیرند. این تضامین درجات مختلفی از اعتبار دارند که بستگی به نوع آن‌ها دارد. معمولاً در این مدل، سرمایه‌گذاران سرمایه در گردش یک پروژه را تامین می‌کنند و پس از پایان پروژه، اصل سرمایه را دریافت می‌کنند. مدت زمان پروژه‌ها معمولاً یک سال یا کمتر است. در مورد سود، این سود ممکن است به‌صورت دوره‌ای یا در انتهای پروژه پرداخت شود. اگر پروژه ضرر کند، سرمایه‌گذاران با وجود تضامین، اصل سرمایه خود را پس می‌گیرند. اگر پروژه سود کمتری داشته باشد، شرکت معمولاً سهم خود از سود را برنمی‌دارد و سود را به سرمایه‌گذاران می‌دهد. در صورتی که سود بیشتر از پیش‌بینی شده باشد، نحوه تقسیم سود مازاد بسته به قرارداد می‌تواند متفاوت باشد.

نحوه کارکرد تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد چگونه است؟

همانطور که گفته شد، در تأمین مالی جمعی، یک کسب‎وکار یا پروژه، نیاز مالی خود را از طریق پلتفرم‎های آنلاین اعلام می‌کند و افراد مختلف با سرمایه‌های خرد و کلان، از آن حمایت می‌کنند. این روش باعث می‌شود که افرادی با توانایی کاری بالا اما بدون سرمایه کافی، بتوانند منابع مالی لازم را از جمعی از سرمایه‌ گذاران دریافت کنند. 

مراحل تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد:  

1. ارائه طرح به سکوی کراد فاندینگ به همراه مستندات و سوابق شرکت و هیئت مدیره
2. اعلام نیاز مالی و سرمایه لازم برای عملی کردن پروژه
3. بررسی طرح توسط سکوی تامین مالی جمعی
4. بررسی طرح توسط نهاد مالی ناظر بر سکوی تامین مالی جمعی و دریافت تاییدیه
5. ارسال به فرابورس و دریافت تاییدیه فرابورس
6. قرارگیری روی سکوی تامین مالی جمعی
7. مشارکت سرمایه ‌گذاران
8. تامین سرمایه و اجرای پروژه
9. گواهی شراکت توسط شرکت فرابورس ایران
10. پرداخت سود و بازگشت سرمایه

این روش علاوه‌بر تامین منابع مالی برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط با سابقه که دارای صورت مالی و ثبت حقوقی هستند به سرمایه‌ گذاران نیز فرصت می‌دهد تا در پروژه ‌های نوآورانه (که هنوز امکان ورود به بورس را ندارند) از طریق سکوهای تامین مالی جمعی مشارکت کنند و از سود آن بهره‌مند شوند.

نحوه تقاضا برای تامین مالی جمعی

اگر به دنبال جذب سرمایه از طریق تأمین مالی جمعی هستید، باید مراحل مشخصی را طی کنید. توجه داشته باشید که این مراحل مبتنی بر مشارکت است و مدل‌های اهدا و… دارای این مراحل نیستند. در ادامه، گام‌های اصلی فرایند مبتنی بر مشارکت را توضیح می ‌دهیم:  

• ثبت‌ نام در پلتفرم تأمین مالی جمعی: در اولین قدم، باید در یکی از پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی ثبت‌ نام کنید. این پلتفرم‌ها معمولاً برای افراد حقیقی و برای کسب‌وکارها و شرکت‌های حقوقی طراحی شده‌اند.
• ارائه طرح کسب‌ و کار: پس از ثبت‌نام، باید طرح کسب‌وکار خود را به پلتفرم ارائه دهید. این طرح شامل جزئیات کاملی از ایده یا پروژه شما، مدل درآمدی، نیاز مالی، نحوه استفاده از سرمایه جذب ‌شده و مدارک هویتی یا حقوقی مورد نیاز است. 
• بررسی و ارزیابی توسط پلتفرم: پس از ارسال طرح، کارشناسان پلتفرم آن را بررسی می‌کنند. این بررسی شامل تحلیل امکان‌سنجی، بررسی ریسک‎ها و ارزیابی سودآوری پروژه است.
• انعقاد قرارداد: در صورت تایید نهایی، شما باید قراردادی را با پلتفرم امضا کنید. این قرارداد شامل شرایط تأمین مالی، تعهدات شما به سرمایه ‌گذاران، نحوه بازپرداخت سرمایه (در صورت نیاز) و سایر الزامات قانونی خواهد بود.  
• ارائه تضمین (در صورت نیاز): برخی از پلتفرم‌ها ممکن است برای افزایش اعتماد سرمایه ‌گذاران، از شما بخواهند ضمانت‎هایی ارائه دهید. این تضامین می‌تواند شامل ارائه چک ضمانت، سفته، ضمانت‎نامه تعهد پرداخت اصل سرمایه و حسن انجام تعهدات از بانک یا صندوق پژوهش و فناوری و سایر مستندات مالی باشد.
• جذب سرمایه از سرمایه ‌گذاران: پس از طی تمام مراحل بالا، طرح شما در پلتفرم منتشر می‌شود و سرمایه‌ گذاران می‌توانند در آن مشارکت کنند. میزان موفقیت در جذب سرمایه، به جذابیت طرح شما و موارد مالی آن، میزان تبلیغات و جلب اعتماد سرمایه‌گذاران بستگی دارد. 

ارکان تامین مالی جمعی در ایران

تأمین مالی جمعی (Crowdfunding) در ایران یکی از روش‌های نوین تامین سرمایه برای کسب‌وکارها است. این فرآیند تحت نظارت نهادهای مالی انجام می‌شود و دارای ارکانی است که هر یک نقش خاصی در اجرای آن دارند. در ادامه، توضیحی درباره هر یک از این ارکان ارائه می‌شود:

سرمایه پذیر

سرمایه‌پذیر کسب‌وکاری است که به دنبال تأمین مالی برای پروژه خود است. این فرد یا شرکت، با ارائه طرح توجیهی و مشخص کردن میزان سرمایه مورد نیاز، درصدد جذب سرمایه از عموم مردم یا سرمایه‌گذاران است. سرمایه‌پذیر باید استانداردهای تعیین‌شده توسط نهادهای ناظر را رعایت کند و در مقابل سرمایه‌گذاران پاسخگو باشد.

عامل یا سکوی تامین مالی جمعی

سکوهای تأمین مالی جمعی (Crowdfunding Platforms) واسطه‌هایی هستند که امکان جذب سرمایه از طریق سرمایه‌گذاران را برای سرمایه‌پذیران فراهم می‌کنند. این سکوها تحت مجوز و نظارت نهادهای مالی فعالیت می‌کنند. نقش اصلی این سکوها شامل موارد زیر است:

• بررسی و ارزیابی موشکافانه طرح
• ارائه بستری برای انتشار طرح‌های سرمایه‌پذیران
• جمع‌آوری و مدیریت وجوه سرمایه‌گذاران
• نظارت بر انجام طرح و اطمینان از رعایت قوانین و مقررات توسط سرمایه‌پذیران
• تسهیل ارتباط بین سرمایه‌گذاران و سرمایه‌پذیران

نهاد مالی ناظر

در ایران، تأمین مالی جمعی تحت نظارت نهادهای مالی رسمی انجام می‌شود. نهاد مالی ناظر وظیفه دارد که:

• نظارت بر فعالیت سکوهای تأمین مالی جمعی را انجام دهد.
• اطمینان حاصل کند که سرمایه‌پذیران شرایط لازم را دارند.
• مانع از سوءاستفاده و تقلب در فرآیند تامین مالی شود.
• مقررات لازم برای حفظ شفافیت و امنیت سرمایه‌گذاران را تنظیم کند.

شرکت فرابورس ایران

شرکت فرابورس ایران نقش کلیدی در ساماندهی و نظارت بر تأمین مالی جمعی دارد. این نهاد، تأمین مالی جمعی را در چارچوب مشخصی هدایت و رگولاتوری کرده و به سکوهای تأمین مالی جمعی مجوز فعالیت می‌دهد. وظایف فرابورس در این حوزه شامل موارد زیر است:

• بررسی و تایید سکوهای تامین مالی جمعی
• انتشار اطلاعات و گزارش‌های شفاف درباره پروژه‌های تأمین مالی
• کمک به توسعه بازار تأمین مالی جمعی در کشور

سایر روش های تامین مالی جمعی

سایر روش‌های تامین مالی جمعی علاوه بر چهار مدل اصلی شناخته شده، شامل روش‌های دیگری هستند که هرکدام مزایا و شرایط خاص خود را دارند. اگرچه مدل‌های اصلی بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند، اما سایر روش‌ ها در شرایط خاص به کار گرفته می‌شوند. به عنوان مثال:

• تأمین مالی جمعی مبتنی بر اوراق بدهی: در این روش، اوراق قرضه‌ای کوچک به سرمایه‌ گذاران فروخته می‎شود که می‌تواند به عنوان جایگزینی برای وام‎های سنتی عمل کند.
• تأمین مالی جمعی مبتنی بر فاکتورینگ: در این روش، شرکت‎ها قادر هستند اسناد تجاری خود را به سرمایه‌ گذاران بفروشند تا بتوانند نقدینگی فوری به دست آورند.
• تأمین مالی جمعی مبتنی بر مدل‌های ترکیبی: برخی پلتفرم‌ها از ترکیب چندین مدل مختلف تامین مالی جمعی استفاده می‌کنند تا نیازهای متنوع و مختلف پروژه‌ها را پوشش دهند.

مزایای تامین مالی جمعی برای سرمایه پذیر

تأمین مالی جمعی علاوه بر فراهم آوردن منابع مالی برای پروژه‌ها و کسب‌وکارها، مزایای زیادی برای سرمایه‌ پذیران و کارآفرینان دارد. این روش نه‌ تنها به تسهیل فرآیند تامین سرمایه کمک می‎کند؛ بلکه در عین حال ابزارهایی برای کاهش زمان تامین مالی، بازاریابی و مشارکت اجتماعی نیز به همراه دارد. در ادامه، به برخی از مهم‌ترین مزایای این روش اشاره می‌شود:

• دسترسی آسان به سرمایه به نسبت وام بانکی و سایر روش‎های تامین مالی 
• تنوع بخشی به روش‌های تامین مالی شرکت
• بازاریابی کم‌ هزینه
• جذب توجه و مشارکت اجتماعی

مزایای تامین مالی جمعی برای سرمایه گذار

تامین مالی جمعی برای سرمایه گذاران نیز مزایای خاص خود را دارد که در ادامه به آنها اشاره شده است:

• امکان مشارکت با کمترین مبالغ 
• بدون محدودیت در شبانه روز (مانند بازار بورس ساعت کار و تعطیلی ندارد)
• عدم نیاز به دانش تخصصی (به علت وجود گزارش ارزیابی و ریسک ها توسط سکو)
• حلال و شرعی (سود تضمینی نیست)
• سودآوری بالاتر از بانک‌ ها 
• معافیت از مالیات 

معایب کراد فاندینگ

با اینکه تامین مالی جمعی مزایای زیادی دارد، اما معایب و ریسک‌های خاص خود را نیز به همراه دارد که در ادامه به برخی از آن ‌ها اشاره می‌شود.

• ریسک از دست دادن سرمایه (در صورتی که نهاد تضمین‎کننده نداشته باشد)
• نقدشوندگی پایین (به علت نبود بازار ثانویه، معمولا تا انتهای دوره دسترسی به اصل سرمایه ممکن نیست)

ریسک های کراد فاندینگ

ریسک‌های تامین مالی جمعی به چندین دسته مهم تقسیم می‎شوند که هر کدام می‎تواند بر سرمایه ‌گذاران تاثیرات قابل توجهی بگذارد. در ادامه برخی از این ریسک‎ها را بررسی می‌کنیم:

1. ریسک شکست کمپین جمع آوری وجود: برخی از پروژه‌ها در جمع‌آوری بودجه به اهداف مالی خود نمی‎رسند و در نتیجه فرایند عملی پروژه آغاز نشده و تامین مالی پروژه شکست می‎خورد. در این صورت سرمایه به تامین‌کنندگان پس داده می‌شود.
2. ریسک شکست پروژه: در برخی موارد پروژه به اهداف مدنظر خود دست نمی‎یابد در این موارد با توجه به گزارش ارزیابی و یا در شرایط بحرانی و فورس ماژور این احتمال وجود دارد. 
3. ریسک نقدشوندگی پایین: در این نوع سرمایه‌گذاری، فروش یا تبدیل سرمایه به وجه نقد به راحتی ممکن نیست و این مساله می‌تواند سرمایه‌ گذاران را در موقعیت‌های بحرانی دچار مشکل کند. توجه داشته باشید که این موضوع به علت نبود بازار ثانویه است. 
4. ریسک عدم دسترسی به اطلاعات کافی: گاهی اوقات، اطلاعات کمی درباره پروژه‌ها و شرکت‌هایی که به دنبال جذب سرمایه هستند، در دسترس است، که این می‌تواند ارزیابی دقیق ریسک را دشوار کند. برای همین توصیه می‎شود از سکوهای تامین مالی جمعی معتبر همچون کارن کراد که دارای اطلاعات و گزارش ارزیابی و ریسک هستند، اقدامات لازم جهت سرمایه گذاری انجام شود. 
5. ریسک نکول: در نهایت، امکان دارد پروژه‌ها نتوانند به تعهدات مالی خود برای بازپرداخت سرمایه یا سود به سرمایه ‌گذاران عمل کنند، که این ریسک نکول نامیده می‌شود.

شرایط دریافت تامین مالی جمعی

شرایط دریافت تامین مالی جمعی به شرح زیر است:

• شخصیت حقوقی: تنها اشخاص حقوقی مجاز به استفاده از تامین مالی جمعی هستند و افراد حقیقی نمی‌توانند از این روش تامین مالی بهره ‌برداری کنند.
• سابقه قضایی: شرکت یا اعضای هیئت مدیره نباید درگیر دعاوی قضائی با اثرات مهمی باشند که بر اعتبار یا روند فعالیت شرکت تأثیر بگذارد.
• گواهی عدم سوء پیشینه: اعضای حقیقی هیئت مدیره باید گواهی عدم سوء پیشینه کیفری را ارائه دهند تا نشان دهند که از نظر قانونی مشکلی ندارند.
• طرح مولد: طرحی که برای جذب سرمایه ارائه می‎شود باید دارای قابلیت تولیدی باشد و محل اجرای آن باید در داخل کشور قرار داشته باشد.
• حداکثر مبلغ: مبلغ قابل جذب از طریق تامین مالی جمعی برای هر پروژه ۲۵ میلیارد تومان است. البته چنانچه شرکت سرمایه پذیر و سکوی تامین مالی جمعی واجد برخی شرایط خاص باشند، این سقف تا سقف 50 میلیارد تومان قابل افزایش است.
• تامین حداقل ۱۰ درصد سرمایه: متقاضی باید حداقل ۱۰ درصد از مبلغ مورد نیاز برای پروژه را از منابع خود تأمین کند و تنها ۹۰ درصد باقیمانده را از طریق تامین مالی جمعی جذب نماید.
• مدارک لازم: برای درخواست تامین مالی، متقاضی باید مدارکی همچون آگهی روزنامه رسمی، صورت‌های مالی حسابرسی شده، اعتبارسنجی مالی اعضا و سایر اسناد مرتبط با شرکت را ارائه دهد تا بررسی‎ها و ارزیابی‌ها به درستی انجام شود.

شرایط سرمایه گذاری در طرح تامین مالی جمعی

شرایط سرمایه‌گذاری در طرح‌های تامین مالی جمعی به شرح زیر است:

• وجود تابعیت ایران
• حداقل سن 18 سال و برای افراد زیر 18 سال، قیم باید کد بورسی بگیرد و حساب را ساخته و سرمایه گذاری نماید. 
• کد بورسی: سرمایه‌ گذاران برای مشارکت در طرح‌ های تامین مالی جمعی باید در سامانه سجام احزار هویت شوند و دارای کد بورسی معتبر باشند.
• محدودیت سرمایه‌ گذاری: برای افراد حقیقی، میزان سرمایه‌ گذاری در هر طرح به حداکثر ۵ درصد از کل مبلغ مورد نیاز طرح محدود است؛ در حالی که برای اشخاص حقوقی هیچ‌ گونه محدودیتی وجود ندارد.
• شناسایی و انتخاب طرح: سرمایه‌ گذاران باید ابتدا طرح مورد نظر خود را شناسایی کنند و سپس اقدام به سرمایه‌ گذاری در آن نمایند.
• تایید بیانیه ریسک: قبل از سرمایه‌ گذاری، سرمایه‌ گذاران باید بیانیه ریسک و قوانین و مقررات مرتبط با طرح را به دقت مطالعه و تایید کنند.

جمع‌بندی

تامین مالی جمعی، به عنوان یک روش کم‌ هزینه و کم‌ ریسک برای جذب سرمایه، به شرکت‎ها این امکان را می‎دهد که منابع مالی مورد نیاز خود را با سرعت بالا و با جلب مشارکت اجتماعی تامین کنند. این روش برای سرمایه‌ گذارانی که به دنبال کسب سود بیشتر از روش‌های سنتی مانند بانک‌ها و صندوق‎های درآمد ثابت هستند نیز، گزینه مناسبی به شمار می‌رود. با این حال، باید در نظر داشت که سرمایه ‌گذاری در این مدل نیازمند آن است که سرمایه تا پایان پروژه در اختیار شرکت باقی بماند. بنابراین، توصیه می‌شود که افراد برای ایجاد اصل تنوع بخشی به پورتفوی و عدم سرمایه گذاری فقط روی یک طرح اقدام به سرمایه گذاری کنند. علاوه بر این سود پیش‎بینی در این ابزار با توجه به ریسک بالاترش دارای سودآوری بالاتری نیز است. 

سوالات متداول

1. تامین مالی جمعی چیست؟

تامین مالی جمعی روشی است که با مشارکت تعداد زیادی سرمایه‌ گذار، تمام یا بخشی از سرمایه مورد نیاز یک طرح یا پروژه جمع‌ آوری می‌شود.

1. شرایط استفاده از تامین مالی جمعی چیست؟

تنها اشخاص حقوقی می‌توانند از تامین مالی جمعی جهت جذب سرمایه استفاده کنند. همچنین، طرح باید در داخل کشور اجرا شود و حداقل ۱۰ درصد سرمایه توسط خود متقاضی تامین شود.

1. هزینه استفاده از خدمات تامین مالی جمعی برای سرمایه‌ گذاران چقدر است؟

برای سرمایه‌ گذاران هیچ هزینه‌ای وجود ندارد، اما متقاضیان تامین مالی باید کارمزد‌هایی را پرداخت کنند که معمولاً شامل کارمزد پلتفرم و کارمزد فرابورس و نهاد مالی است.

1. آیا سود حاصل از سرمایه‌گذاری در تامین مالی جمعی مشمول مالیات است؟

خیر، سود حاصل از سرمایه‌ گذاری در تامین مالی جمعی مشمول مالیات نیست. چون گواهی شراکت از طرف فرابورس صادر می‎شود, این گواهی به نوعی ورق بهادار است و مانند سایر اوراق بهادار از مالیات معاف است. 

1. اگر طرحی نتواند سرمایه مورد نیاز خود را جمع‌ آوری کند، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر طرحی نتواند سرمایه مورد نیاز خود را در زمان تعیین شده جمع‌ آوری کند، طرح لغو می‌شود و مبلغ به سرمایه‌ گذاران عودت داده می‌شود.